10 w skali czyli niezły sztorm

Dziwny jest teeeen dzień. Niby dzień jak co dzień, ale jednak jakiś inny. Po obudzeniu pokopałem sobie w ścianki jak zwykle, ale jakieś takie bardziej twarde mi się wydały. Z jadłorurki jakieś takie wczorajsze resztki spłynęły, ale nic nowego, nic świeżego do mnie nie dotarło. Dziwne. Przecież jest dopiero 2 grudnia, a z prognozy wynika, że coś może dziać się dopiero za pięć dni. No nic to, chyba się zdrzemnę.

Ale nie da się spać, bo coś sporo głosów wokół słychać. Dziwne pytania padają, np. "Czy to Pani pierwsze dziecko?", "Czy leczy się Pani na jakieś choroby?", "Czy znieczulenie już działa?" itp. A do tego w tle słyszę muzykę. Szczerze mówiąc, to zaczynam czuć pewien dyskomfort psychiczny.

Oj, oj, oj.

Widzę światło - to chyba zły znak. Oj, więcej światła wpada przez tę podłużną krechę. Oj, dekompresja!!! Ratować łożysko i jadłorurkę! Kapsuła w niebezpieczeństwie!

Ej, czyje to WIELGAAAACHNE ręce?!

Ale o co kaman?! Ale weź mnie zostaw!

Oszczędź chociaż jadłorurkę!!!

Mamusiu! Jak tu zimno!

Mamusiu! Jak tu jasno!

Tatku! Ratuj! 

Ile człowieków!

Ja chcę ciemno, ciepło, ciasno!!!

Jestem goooooooooooły!

O! Powietrze! Ja krzyczę!

Ja żyję!

Łeeeeee..........................
Łeeeeee..........................
Łeeeeee..........................
Łeeeeee..........................
Łeeeeee..........................*

[*Przypis tłumacza i współautora: no normalnie sztorm, jak 10/10 w skali Apgar...]

==================KONIEC TRANSMISJI===================

[Z przyczyn oczywistych, technicznych i życiowych blog został przeniesiony tutaj.]

KTG

KTG. Dziś przez cały dzień często słyszałem ten magiczny skrót. Nie mogę wciąż jednak rozszyfrować, co on oznacza. Mam kilka teorii, ale one wszystkie jakieś takie teoretycznie-niepraktyczne mi się wydają. No bo czy KTG to:
- Którędy Ten Gówniarz... (no czegoś brakuje);
- Kurde Teraz Główka (no bez sensu jakoś);
- Kiedy Tata Gada (dziś tak dużo nie mówił wcale);
- Kapsuła To Gniazdo (no naciągane jakieś).

No i przede wszystkim nijak nie pasuje mi do tego, co tak podniosło ciśnienie w mojej kapsule, czyli do słów: "Ma Pani Skurcze", bo przecież to MPS...

Nic nie czaję... Grunt, że do 7 grudnia jeszcze sporo czasu!

Nowa perspektywa

Tak się ostatnio zastanawiałem, jak to będzie po "wylądowaniu". Jak będzie wokół, co będę widział - czy przed oczami będę widział coś innego, niż obraz, który widzę teraz, zgodny z zasadą 3C: Ciepło-Ciemno-Ciasno?

Przyjmijmy taką najmniej realną, najbardziej wykręconą i najdziwniejszą opcję, w której po wylądowaniu napotkam na inne "tambylcowe" istoty i będę na nie patrzył godzinami...

Sam nie wiem, czy tego pająka się bać, czy się z niego śmiać... :)